ՄԻ՞ԹԵ ՎԵՐՋԻՆ ՊՈԵՏՆ ԵՄ ԵՍ
Մի՞թե վերջին պոետն եմ ես,
Վերջին երգիչն իմ երկրի,
Մա՞հն է արդյոք, թե նի՞նջը քեզ
Պատել, պայծառ Նաիրի։
Վտարանդի, երկրում աղոտ,
Լուսեղ, քեզ եմ երազում,
Եվ հնչում է, որպես աղոթք
Արքայական քո լեզուն։
Հնչում է միշտ խոր ու պայծառ,
Եվ խոցում է, և այրում,
Արդյոք բոցե վարդե՞րդ են վառ,
Թե՞ վերքերն իմ հրահրուն։
Ահով ահա կանչում եմ քեզ
Ցոլա, ցնորք Նաիրի՛, —
Մի՞թե վերջին պոետն եմ ես,
Վերջին երգիչն իմ երկրի...
Վերջին երգիչն իմ երկրի,
Մա՞հն է արդյոք, թե նի՞նջը քեզ
Պատել, պայծառ Նաիրի։
Վտարանդի, երկրում աղոտ,
Լուսեղ, քեզ եմ երազում,
Եվ հնչում է, որպես աղոթք
Արքայական քո լեզուն։
Հնչում է միշտ խոր ու պայծառ,
Եվ խոցում է, և այրում,
Արդյոք բոցե վարդե՞րդ են վառ,
Թե՞ վերքերն իմ հրահրուն։
Ահով ահա կանչում եմ քեզ
Ցոլա, ցնորք Նաիրի՛, —
Մի՞թե վերջին պոետն եմ ես,
Վերջին երգիչն իմ երկրի...
Գրականություն
Վահան Տերյանի «Մի՞թե վերջին պոետն եմ ես» բանաստեղծությունը կարդա՛, գտիր՝
1. Ի՞նչ անուն է Նաիրին, որտեղից է ծագում, ինչ է նշանակում
Երկիր Հայկական լեռնաշխարհում
10-րդ դարերում, Վանա լճի մերձակա տարածքները բնակեցնող հուրի-հայկական ցեղերի ասորերեն անվանումը
նշանակում է «գետեր»:
2. Վտարանդի- Իր
հայրենիքից հեռացած և օտար երկրում բնակություն հաստատած մարդ, տարագիր, պանդուխտ:, աղոտ-թույլ, հրահրուն- գրգռիչ բառերի բացատրությունը
3. ածականներ, որ Տերյանի ստեղծածն են և միայն այստեղ են հանդիպում
Լուսեղ, բոցե, ցոլա, ցնորք, հրահրուն
4. վախճան- Վերջ:, քուն- նինջ, անրջել-երազել, թագավորական- Արքայական բառերի հոմանիշները։
5. Մեկնաբանիր բանաստեղծությունը։
Երբ նա նշում է “մի թե վերջին պոետն եմ ես” բառերը, նաև նշում է Նաիրին։ Ինձ թվում է ինկատի
ունի Նաիրիի “Վերանալը” որ արդեն Նաիրի չկա․
Հայաստան է, դրա համար նա
ասում է «Մի՞թե վերջին պոետն եմ ես,Վերջին երգիչն իմ երկրի.» Նշելով «երկրի» բառը նա հաստատում է իմ կարծիքը։
Комментариев нет:
Отправить комментарий