Փոքրիկ դրախտը, շատ աբստրակտ պատմվածք է,որը ցույց է տալիս թե ինչքան քիչ
բան է պետք մարդկանց երջանիկ լինելու համար կամ, ինչքան շատ են մարդիկ հոգնել այս
աշխարհից, որ կարող են երջանիկ զգալ իրենց մեջ ձկնիկներ սրսկելուց։ Այս պատմվացքը
կարդացողները բաժանվում են երկու խմբի, ով, որ մտածում է որ քաղաքացիները ''կույր'' են և ով,որ մտածում է,որ քաղաքացիներին երջանկություն նվիրելը հեշտ է։Ես
ինքս չեմ կողմնորոշվել թե,որ խմբին եմ ես պատկենում։Ճիշտն ասած սկզբից ես չհասկացա,թե
պատմվացքը ինչ է ուզում ասել, հիմաել չեմ կարող ասել նրա նշանակությունը, որովհետև
ինչպես ես ասացի, այս պատմվածքը կարդացողները բաժանվում են երկու խմբի։
Комментариев нет:
Отправить комментарий