Ճիշտը

Լինում է մի աղքատ Սամուրայ, նրա անունը լինում է Անդրոկսուս։ Անդրոկսուսը իր ընտանիքը  պահելու համար գնում է ամեն առավոտ և գիշեր գողություն անելու, բայց միայն իր ընտանիքը պահելու համար։ Մի գիշեր երբ,որ նա դուրս եկավ գողություն անելու, նրա երեխան տեսավ, որ նա դուրս եկավ տնից  և նրա հետևից դուրս եկավ։ Հետևելով նրան նա տեսավ, որ իրականում նրա Հայրը գող է, բայց ինչ-որ տարորինակ բան կատարվեց։ Անդրոն տեսավ և միանգամից հասկացավ,որ դրանք  Ճշտի աստվածներն էին, նա գիտեր, որ նրա հետևից մեկ օր գալու են, դրա համարել նա նրա հետ վերցրել էր իր Կատանան, որի մեջ նրա զոհերի հոգիներն են, որոնք նրան խանգարել են նրա վատ գործերը անցկացնելուն։ Նա հասկանալով, որ նրան շուտով կվերցնեմ։ Սկզբիից նա ուզեցավ վրեժ լուծել բայց հետո հենց հասկացավ, որ  նրան քիչ-քիչ ուզում են տանեն, նա արագ վերցնում է իր Կատանան, և նետում է մեկ աստվածի թույլ մասերից մեկը,որը տեղակայված է նրա կրծքավանդակի վրա, որտեղ նայեվ տեղակայված է Ճշտի քարը, որի մեջ գտնվում են բոլոր աշհխարի մարդկանց ճշտերի, այսինքն ով,որ այդ քարը ունենա իր մոտ։ Նա կդառնա մեծն ճշտի աստված, նա չիմանալով դա վերցնում է այդ քարը և կատարվում է մի անսպասելի բան, նա դարձավ այդ աստվածներից մեկը, և նրա աղջիկը սկսեց հասկանալ,որ նրա հայրը շատ լավ մարդ է, մյուս աստվածները սկսեցին նրան հարգել։ Իսկ նա սկսեց միշտ ճիշտ խոսել։