Барин

Барин приезжает в своё имение. На следующий день идет с управляющим и осматривает свои владения. Идут тропой, которая неожиданно упирается в ручей.

Բարինը հետ է գալիս իր ունեցվացքներ։ Մյուս օրը գալիս է կառավարողի հետ և ուսումնասիրում է իր ունեցվածքները։ Քայլում են ճանապարհով, հետո անսպասելի տեսնում են գետակ։

- Слушай, Прохор, – говорит барин управляющему, – к следующему моему приезду в имение, сделай так, чтобы мы могли этот ручей посуху перейти – ну какой-нибудь мостик сделай, на худой конец доску обыкновенную брось, чтобы не портить такой приятной прогулки.

-Լսիր, Պրոհոր, - ասում է Բարինը կառավարողին, - իմ մյուս գալուն քո ունեցվածքները, ինչ-որ բան արա, որպեսզի մենք կարողանանք անցնենք այդ գետակը – ինչ-որ կամուրջ կառուցիր, վերջում ինչ-որ չաղ փայտի մաս, որպեսզի չփչացնես այդպիսի գեղեցիկ զբոսանքը։

Уехал барин. Через год опять приезжает, опять делают с управляющим обход, подходят к ручью, а там ничего. Барин вздыхает и ничего не говоря, бьёт со всей дури управляющего в ухо. Тот падает, барин молча уходит.



Մեկնեց Բարինը։ Մեկ տարի անց, նորից նա հետ է գալիս, նորից կառավարողի հետ նրանք գնում են շրջայցի, մոտենում է գետակին, իսկ այնտեղ ոչինչ։ Բարինը շունչ է քաշում և ոչինչ չասելով, ամբողջ ուժով հասցնում է կառավարչի ականջին։

На следующий день барин пошел на охоту, подходит к ручью в болотных сапогах – а там мост расписной. Подзывает управляющего:

Հաջորդ օրը, Բարինը գնաց որսի, նա մոտեցավ գետակին ճահճային կոշիկներով, իսկ այնտեղ կախված է արդեն պատրաստ կամուրջը։ Կանչում է կառավարչին

- Послушай, Прохор, как так? Год не могли даже доску кинуть, а тут за ночь целый мост отстроили?

-Լսիր, Պրոհոր, ի՞նչպես այսպե՞ս, ամբողջ տարին չկարողացաք անգամ մի տախտակ դնել, իսկ այստեղ մի գիշերում ամբողջական կամուրջ պատրաստեցի՞ք։

 
- Так, ить, раньше не было твердого указания, барин…

-Ախր առաջ, ստույգ հրաման չկար, Բարին․․․